Schrijven

Goed dat je even langs komt!

Ik zit de hele dag al achter mijn computer, bezig om een opzet te maken voor een nieuw boek. Ik mag je daar het fijne nog niet over vertellen. Dat komt later wel.

Nu ik het er toch over heb: een paar jaar geleden had ik het idee om een boek te gaan schrijven over de belevenissen van dieren in het Grote Beukenbos. Maar als zo vaak heb ik het weer terzijde gelegd. Dat doe ik meestal na het lezen van een ‘echt’ boek. Zo herlas ik laatst het boekje ‘De Ortolaan’ van Maarten ’t Hart nog eens en realiseerde me dat ik daar niet aan tippen kan. Zelfs ‘Keukenconfessies’ van die geflipte chef-kok Antony Bourdain doet me beseffen dat ik geen schrijver ben maar een verhaaltjesverteller. Dit mag ik overigens beslist niet zeggen van Hans Dorrestijn. Hij verklaarde een paar jaar geleden plechtig dat ik een echte schrijver ben…

Wat zeg je? Het grote Beukenbos?

Nou, ik wilde een serie verhalen schrijven over dieren in het Grote Beukenbos.

De verhalen spelen zijn voornamelijk af in- en rond het boscafé ‘In De Grote Beuk’. Daar  worden de verhalen verteld aan de stamtafel. Er worden 2 soorten sterke drank verkocht, n.l. berkenbier en beukenbitter. De waard is Grim de Das. Hij is de door iedereen gerespecteerde persoon, die 'In De Grote Beuk' draaiende houdt.

Het beukenbos is een soort land in het grote woud. Tussen de verschillende bossen (zijn ‘landen’ op zich), heerst rivaliteit. Iedereen is op zijn hoede voor dieren uit andere bossen, vooral zij die laag in de voedselketen staan. Een havik pakt  echter nooit een konijn uit zijn eigen bos, maar wel uit een ander bos.

In 'In De Grote Beuk', die bestaat uit de holte, die is ontstaan uit de vergroeiing van een aantal eeuwenoude beuken, kunnen alleen de kleinere dieren komen. Reeën kunnen er niet in. Dat geeft wrijving. Maar zij komen bijeen op een open plek in het bos.

Alle verhalen zijn verantwoord, wat betreft de aanwezigheid –soms met een knipoog- van dieren en planten in een beukenbos. Er wordt vaak een link gelegd naar de mensenmaatschappij. Daarbij wordt dikwijls een belerend vingertje geheven. Milieuverontreiniging, racisme, intolerantie en andere menselijke eigenschappen worden –mild- behandeld.

In het Grote Beukenbos heerst een haast menselijke hiërarchie, gebaseerd op een gedecentraliseerde eenheidstaat en heeft een erfelijke constitutionele monarchie met een parlementair stelsel. De Koning, Cas II, is een everzwijn, die, samen met de regering, regeert over het Woud, wordt nauwelijks geaccepteerd door de bewoners van het Grote Beukenbos en komt in de verhalen amper voor. De dieren is het Grote Beukenbos zijn een trots ‘volk’ die zich niet zo maar de wet laten lezen.

Mensen zijn in principe vijanden, maar de boswachter wordt getolereerd(!).

Een burgemeester met 2 wethouders en 5 raadsleden (van verschillende pluimage) vormen de raad. Er is één veldwachter, Fluit de Vos, die eigenlijk door niemand wordt gerespecteerd.

Ik heb al een aantal verhalen geschreven, maar ze werden niet enthousiast ontvangen door mijn huisgenote.

Haar mening stel ik altijd op prijs en dus heb ik het project terzijde gelegd.

Ik zal een paar verhalen uitprinten en aan jou meegeven. Dan kun je ze thuis eens lezen.

Heb je mijn nieuwste boek op tafel zien liggen? Het heet ‘Zinnen Verzetten’.

Het is zojuist verschenen bij uitgeverij Vliedorp. De met Waddengoud bekroonde dichter Gritter uit Den Andel heeft 14 gedichten geschreven en ik heb wat verhalen over het Lauwersmeer van vroeger, nu en mijn toekomstverwachtingen erbij gevoegd. Samen met wat foto’s is het een leuk boekje geworden.

Je kunt het nu al bestellen. Kijk maar even bij: http://www.zolderman.nl/uitgaven/lauwersmeer.html. Het boekje kost maar 8 euro’s.

Voor jou niet natuurlijk. Jij krijgt een exemplaar van me.

Borrel?